W nowym stanie prawnym rodzice, nie będący pracownikami ani przedsiębiorcami (czyli uprawnionymi do zasiłku macierzyńskiego – opłacającymi wraz z obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym składkę chorobową), np. osoby bezrobotne czy nieaktywne zawodowo, studenci, uczniowie, pracujący na umowy o dzieło, rolnicy – niezależnie od dochodu rodziny, uzyskują prawo do świadczenia rodzicielskiego.

Świadczenie rodzicielskie – podobnie jak zasiłek macierzyński – będzie można pobierać przez rok (52 tygodnie) od dnia urodzenia dziecka (lub przyjęcia na wychowanie), i odpowiednio dłużej przy dwojgu (65 tygodni), trojgu (67 tygodni), czworgu (69 tygodni), pięciorgu i więcej dzieciach (71 tygodni).

Pobieranie świadczenia rodzicielskiego nie wpłynie na status świadczeniobiorcy na rynku pracy – osoby bezrobotne, zarejestrowane w powiatowych urzędach pracy, nie stracą swojego statusu, ani prawa do zasiłku, jeśli takowe posiadają. Jednakże w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenie rodzicielskie będzie wypłacane w kwocie, stanowiącej różnicę pomiędzy ustawową kwotą świadczenia (1000,00 zł), a kwotą netto zasiłku dla bezrobotnych.

Ze świadczenia rodzicielskiego rodzic będzie mógł skorzystać pod warunkiem, że drugi rodzic nie pobiera zasiłku macierzyńskiego.

W przypadku zbiegu uprawnień do następujących świadczeń:

1. świadczenia rodzicielskiego lub
2. świadczenia pielęgnacyjnego, lub
3. specjalnego zasiłku opiekuńczego, lub
4. dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego, lub
5. zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów

Podstawa prawna: Ustawa z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1217)

Joanna Kuczyńska